Door Sylvia Plas

Ondertussen snap ik wat mijn ‘baas’ Joost van den Bogert bedoelde toen hij zei dat we hier met elkaar een Gemeenschap vormen. Een Gemeenschap die naar elkaar omkijkt en die voor elkaar zorgt. Dat heb ik onlangs wel ervaren bij de herdenking van Allerzielen waar we met elkaar 14 van onze gasten hebben herdacht die het afgelopen jaar zijn overleden.

Eerder in de week had ik de opdracht om van al deze mensen, een foto af te laten drukken zodat er plaatjes gemaakt konden worden voor de gedenkzuil. Dat overzicht met foto’s maakte enorm veel indruk. Drie van de mensen op dat overzicht zijn overleden in de korte tijd dat ik hier werk. Dat gegeven vind ik heftig maar tegelijkertijd ben ik ook dankbaar dat ik bij mag dragen aan hun herdenking.

Het gaat om mensen die veelal op straat sliepen en die letterlijk en figuurlijk de wind op de kop kregen en het uiteindelijk niet overleefden. Bij de herdenking wordt me maar al te pijnlijk duidelijk dat wie op straat leeft meestal niet oud wordt. Daarvoor is het onveilige leven, in barre omstandigheden, simpelweg te zwaar.

Tijdens de herdenking noemt onze straatpastor Elly de namen van iedereen die ons is ontvallen. Zij heeft ze ontmoet en gesteund, naar hen geluisterd en omarmd of vastgehouden toen niemand dat meer deed. Elly vertelt over iedereen een kort verhaal en vraagt of er mensen aanwezig zijn die ook iets willen zeggen ter nagedachtenis aan één van de overledenen. Ik zit met tranen in mijn ogen te luisteren en word van binnen al stiller.

Aan het einde van de herdenking mogen dierbaren de portretjes een plekje geven op de gedenkzuil in het Aanloopcentrum en alle aanwezigen steken in stilte een kaarsje aan. Ik zie en voel het respect en het verdriet. Dat is lastig en tegelijkertijd ook mooi. Het betekent dat er om mensen gegeven wordt en niets is belangrijker dan dat. Het doet me denken aan een quote van acteur Robin Williams:

“Everyone you meet is fighting a battle you know nothing about, Be kind. Always.”

bron: https://www.rodi.nl/haarlem/column/366478/column-stem-in-de-stad-werken-op-een-plek-van-aandacht