Vanmiddag besluit ik als coördinator van het Nieuwe Wereldhuis langs te gaan bij de les van Lia. Zij is sinds een paar weken gestart met een tweede reeks TPR-lessen. TPR staat voor Total Physical Response. Bij deze methode leer je de taal door in beweging te komen. Deze actieve manier van lesgeven geeft bijzonder goede resultaten. Negen buitenlandse mannen, die sinds kort op een COA-boot in Haarlem wonen, verwelkomen mij wanneer ik binnenkom. We zijn nog vreemden voor elkaar. Een uur later voel ik al verbinding; we hebben gelachen, we hebben elkaar begrepen met de beperkte woordenschat en met behulp van de foto’s op het digiboard. Ik zie hun enthousiasme, ik hoor de complimenten van docent Lia en bewonder hoe zij iedereen kent en bij naam noemt.

Kaarten

Twee keer in de week krijgen deze mannen les, en het resultaat is er nu al naar! Dat blijkt wel wanneer ze aan moeten geven of zinnen wel of niet kloppen. Dit doen de mannen door een rode of groene kaart omhoog te steken, maar natuurlijk moet men ook motiveren waarom de zin niet klopt. En dat kunnen ze! Het gaat deze keer over de werkwoorden duwen en trekken. Door deze fysiek uit te beelden lukt het om de woorden beter te begrijpen. De stoel wordt geduwd, de deur wordt opengetrokken. De woorden en de activiteit keer op keer herhalen is de basis van TPR.

Een nieuw leven, een nieuw begin. Je hebt niets om je aan vast te houden, behalve het verblijf op een boot. Wat is zo’n taalles dan belangrijk! Een school waar men jouw naam kent, waar je complimenten ontvangt, waar je plezier hebt met elkaar. Het is het begin van een nieuw leven, waarvan je nog niet weet hoe het eruit zal gaan zien. Onlangs las ik een column van Jelle Hermus, oprichter van de website ‘So Chicken’. Hij schrijft over de dingen die wij vanzelfsprekend vinden: een dak boven ons hoofd, in een land leven waar mensenrechten en persoonlijke vrijheden worden gerespecteerd, toegang tot schoon drinkwater, een supermarkt op loopafstand waar de schappen altijd gevuld zijn, zonder honger naar bed gaan, leven in een stabiele regio zonder oorlogsgeweld en weinig kans op natuurgeweld. 

We hebben het goed en ik ben blij dat deze negen mensen hier in Haarlem mogen zijn, alhoewel ik mij ook bewust ben van de complexiteit die de komst van vluchtelingen met zich mee kan brengen. Het Nieuwe Wereldhuis helpt ‘nieuwkomers’ hun weg te vinden in een vreemd land waar niet iedereen altijd blij is met je komst. Taal is de basis voor contact en begrip. Daar draag ik graag mijn steentje aan bij!

Bron: https://www.rodi.nl/haarlem/nieuws/381274/een-nieuw-leven