Stem in de Stad
Column Nieuwsblad Haarlem
Koffie met een oortje
23 april 2024
HAARLEM – Nieuwsblad Haarlem plaatst om de week een column van Stem in de Stad. Deze organisatie zet zich in voor Haarlemmers die het moeilijk hebben en kijkt om naar kwetsbare mensen in nood, naar mensen die niet altijd gehoord of gezien worden. Deze week is de column geschreven door vrijwilliger Maria Gerlagh.
Bij ons thuis staat rond Pasen een vaas met paastakken. Daaraan hangen eieren in allerlei kleuren, symbool voor nieuw leven. Ook staat er een vaas met gele tulpen. Geel is de kleur van plezier en energie, van het lentelicht. Het is voorjaar en Pasen is gevierd.
Ook bij Stem in de Stad is dat te merken. Het Aanloopcentrum is door mijn collega vrijwilligers Marlies en Anne Mieke versierd met eieren en mooie gele bloemen. Dat geeft een thuisgevoel, ik word er blij van!
Zou ik dat wel kunnen?
Ik werd vrijwilliger in het Aanloopcentrum in 2012. Daarvoor was ik al een jaar vrijwilliger op de receptie. Toen ik eind 2010 met pensioen ging wist ik al dat ik vrijwilliger zou worden bij Stem in de Stad. Stem was zo vertrouwd voor mij. Door mijn werk in de boekhandel kende ik Jurjen Beumer, de eerste predikant-directeur van Stem in de Stad, al een hele tijd. Ik stond vaak met boeken bij zijn lezingen of boekpresentaties. Ik vond het spannend om te beginnen in het Aanloopcentrum. Zou ik dat wel kunnen? Maar het bracht me zoveel.
In het Aanloopcentrum ontmoeten we mensen met problemen die iedereen kunnen overkomen. Dan is luisteren zo belangrijk. Onlangs hoorde ik in een zorghotel iemand praten over ‘koffie met een oortje’. Wat een mooie term! Een luisterend oor bieden. Je kunt de ander niet altijd helpen, maar je kunt er wel voor haar zijn. En zij is er dan ook voor jou. Dat is waar het om gaat bij Stem in de Stad. In het aandachtige contact met een ander gebeurt er ook bij mij iets van binnen. Er licht iets op van de Eeuwige, iets van de roeping om er voor elkaar te zijn.
Mensen echt zien
In de kerk vierden we met Pasen de verrijzenis van Christus. Die Verrezene is soms op een doodgewone manier aanwezig, als ik dat tenminste wil zien. Bijvoorbeeld wanneer mensen in nood elkaar nabij komen met een blik of een gebaar. Soms worden mensen dan overeind geholpen, worden ze echt gezien. Stem in de Stad is zo’n plek, waar we mensen echt zien. Een plek waar we mensen, al is het maar een stukje, verder kunnen helpen. Hier kunnen we elkaar laten voelen: ‘Ik ben een schouder voor jou; een arm om je heen; een licht op je levenspad.’
Ondertussen werk ik weer op de receptie. Het vele staan lukt mij niet meer. Maar mijn betrokkenheid blijft hetzelfde. Ik wens ons allemaal toe dat het licht van Pasen in ons brandt als een licht, als een vlam van hoop.
